Bij een ondergrondse container in het Statenkwartier, ligt nooit zwerfvuil. Er zijn altijd bezem en blik aanwezig: Jan van de Pol houdt zijn straat goed in de gaten.
Statenkwartier
Jan woont al 45 jaar in zijn straat in het Statenkwartier. Als jonge vent was hij al betrokken bij het verenigingsleven in de buurten waar hij opgroeide. De afgelopen decennia voor zijn pensioen, was Jan praktijk instructeur houtbewerking op het RijnIJssel college. Een handige man dus, die alle aanpassingen in zijn huis altijd zelf verrichtte en in zijn vrije tijd tot op de dag van vandaag, klaar staat als zijn buurtbewoners beroep op hem doen voor hulp bij van alles.
Maar Jan past ook alle jaren op zijn buurt en heeft legio initiatieven genomen om dingen te verbeteren er en mensen bij te krijgen. ‘Vroeger heb ik al eens bij het wijkplatform gezeten, maar alle aandacht en ideeën gingen naar het Broek, de overkant.’ Het Statenkwartier is namelijk onderdeel van een grotere wijk het Arnhemse Broek, bestaande uit de buurten ’t Broek, Statenkwartier, Van Verschuerwijk, Rijnwijk en Nieuwe Kadekwartier. ‘Maar ondertussen heb ik een paar jaar terug toch de stap weer genomen naar de overkant te gaan, koffie te drinken bij De Symfonie en bij het (nu) Bewonersoverleg aan te schuiven om toch wat voor mijn buurt te kunnen betekenen’ vertelt Jan.
Geen clubhuis
Vroeger had het Statenkwartier een eigen buurthuis op de plek waar nu de openbare sportruimte is ingericht aan de Vosdijk aan het spoor, de Vospoort in de volksmond. ‘Vroeger was de strijd tussen het Broek en het Statenkwartier pittiger. Hier woonden “nettere” oudere mensen en in ‘t Broek werd gevochten. Ik noemde het altijd “Chicago” (lacht). Het clubhuis werd gesloten en de vrijwilligers moesten mee naar de overkant. Maar dat werkte natuurlijk niet. Dus er is hier geen plek om mensen bij elkaar te laten komen, om eens een kaartje te leggen ofzo. Ik heb wel van alles geprobeerd, bijvoorbeeld De Blokhut achter in het Broek van de Le Mairehof hier naartoe verhuizen. Maar nee, het lukt niet…’
Schone straat
Jan houdt uitkijkend over zijn straat, een oogje in het zeil. Aan de overkant staat een ondergrondse container met daartussen een grasveld. ‘Ik vraag al vanaf het begin of het mogelijk is een pad aan te leggen over dat grasveld, zodat bewoners van deze kant van de straat niet onhandig om hoeven te lopen. Ik wacht er al twee jaar op. Ondertussen spreek ik daar waar mogelijk alle mensen aan die hier hun hond uit laten en de poep niet opruimen. Ja, dan krijg ik wel eens ruzie.’ Jan klinkt soms met al zijn initiatieven en ideeën die niet van de grond komen, een beetje verzuurd. ‘Ik denk dat ik 40 jaar te laat ben geboren, ja. Ik pas niet altijd meer in de dingen. Maar ik probeer het wel en let overal op. Ik ben hier degene die met een prikker zwerfvuil loop te prikken, ik zie niemand anders dat doen.’
Nadat de containers in juli 2020 op slot gingen en alleen open kunnen met een afvalpas, heeft Jan een paal gekocht en er naast in de grond getimmerd. De paal is voorzien van een ingelijste tekst, een stoffer en een bezem ‘Die tekst moet ik binnenkort eens overnieuw maken, want er is veel water in het lijstje gekomen. Maar dit heeft zeker uitwerking. Buurtgenoten weten het en denken “Pas op! Jan ziet het!” Ze weten ook dat als ik er achter kom van wie een vuilniszak is, ik die terug in diens tuin zet.’ Hoewel Jan vindt dat gemeente en corporaties soms veel van de burger verlangen, is zijn initiatief weldegelijk opgemerkt en gewaardeerd: het is daar netjes in het Statenkwartier!
—-
Jan van de Pol wordt niet voor niets burgemeester van het Statenkwartier genoemd. Vlak nadat hij met pensioen ging, verloor hij zijn vrouw.
Dit artikel is geschreven in opdracht van Praktische Zaken in Arnhem, die ONDERAF ter inspiratie grote en kleine initiatieven van Arnhemmers verzamelen die de stad een beetje mooier maken.
