Voor het Eigen! Arnhem magazine – bericht sinds 2007 op journalistiek niveau over kunst, cultuur, lifestyle en ondernemen in Arnhem en omstreken – schrijf ik sinds enkele jaren de rubriek ‘portret’. Voor de herfsteditie van 2020 ontmoette ik twee jonge Introdans dansers, ik nam mijn camera mee om als vrij werk óók deze content op te kunnen nemen onder mijn ‘plaatjes praatjes’:
Alberto Villanueva Rodríguez – Magische samenwerkingen
Ik dans negen jaar bij Introdans en het idee ontstond om met een filmpje iets anders te laten zien dan we als dansers op toneel met het publiek delen. In collega Jurriën trof ik mijn creatieve compagnon: samen zochten we in 2018 naar Arnhemse partners om ‘WeArnhem Chapter I’ te maken, waarmee we iets terug wilden doen voor de stad waar we in leven. Daar gingen deuren voor ons open én die paar minuten film schepten verwachtingen. In ‘Chapter II’ wilden we het project met nóg meer mensen en partners delen. Met de samenwerkingen in de stad is er een vrijheid om veel meer te laten zien dan in de theaters: ze zijn magisch! De ‘Final Chapter’ is nu in de maak: ja, ik kijk nu anders naar de stad en ben nóg meer van Arnhem gaan houden. We hopen dat ondanks corona het derde deel in januari in première kan gaan.
Jurriën Schobben – Vruchtbare grond
Nadat ik in grote steden had geleefd en tien jaar geleden als danser voor Introdans naar Arnhem kwam, merkte ik een stad op die op cultureel gebied heel vooruitstrevend is. Phion (voormalig Gelders Orkest, red.), Oostpool, ArtEZ: een vruchtbare grond voor creatie. Bovendien ben je met tien minuten in de natuur; Arnhem heeft een super leefkwaliteit. Voor deze productie is het bijzonder om te zien hoe iedereen er voor 100 procent en met liefde voor gaat. De crowdfunding voor de ‘Final Chapter’ met als thema ‘natuur’, leverde ook meer op dan we beoogden te halen. Met een relatief klein budget zetten we iets neer waar iedereen iets in heeft te vinden. We willen met de trilogie laten zien wat Arnhem in zich heeft; dat is veel meer dan ik dacht. Arnhem is tegen verwachting in, echt mijn thuis geworden.
Het magazine zag er zo uit:
