Meer dan 17 jaar geleden kwam Gerrit Breeman als directeur aan het roer van Volkshuisvesting Arnhem te staan. Er lag toen een grote opdracht om met de wijk Malburgen aan de gang te gaan, een uitdaging. Op dat moment stond Klarendal nog niet echt op de agenda. Breeman nam afgelopen maart afscheid van de corporatie, met de wijkkrant kijkt hij graag nog even terug naar de afgelopen ‘spectaculaire’ jaren met Klarendal.

Klarendal, kleur en karakter

Klarendal, daar wilde je niet gevonden worden; de Klarendalseweg begint nergens en eindigt nergens – dat waren de geluiden de Breeman in die jaren over de wijk hoorde. ‘Er waren niet veel redenen om naar Klarendal te komen inderdaad’ aldus de voormalige directeur. Totdat het eerste wijkperspectief “Klarendal, kleur en karakter” in 2003 aan de corporatie werd gepresenteerd, een document wat als leidraad moest fungeren qua beleid de komende jaren. Hij somt met een glimlach beleidsmakers, bewoners  en (mede) werkers op die toen in beeld waren: ‘Het initiatief lag bij de wijk, er moest zichtbaar iets gebeuren. Dat was het nieuwe begin. Klarendal is nooit af, maar ondertussen staat het er en gaat nooit meer ten onder. Klarendal heeft een robuust systeem (lacht om het woord) van winkelpanden met sociale woningen er boven; de continuïteit is gewaarborgd.’

Wijkontwikkeling

Breeman legt uit dat wijkontwikkeling toen mogelijk was als corporatie. ‘Het ging niet alleen om de winkelpandjes, maar om het denken vanuit het geheel. Zoals de Klarendalseweg. Om die op te knappen had de gemeente maar beperkt budget. Door dat budget aan te vullen als corporatie, kon er EU geld bij komen waardoor het kwaliteitsniveau werkelijk omhoog kon gaan. Dat zou nu absoluut niet meer kunnen als corporatie.’ Breeman geeft nog meer voorbeelden: ‘Door andere corporatiedirecteuren werd ons in 2011 afgeraden de molen te kopen, een té groot risico. Het was aanvankelijk wel de bedoeling dat wij financieel garant zouden staan, maar we waren er ook terughoudend in. Wijkontwikkeling was toen al omstreden. Toch deden we het in belang van de stad en de wijk.’ Andere voorbeelden zijn Station Klarendal, Hotel ModeZ, het Gezondheidscentrum; allemaal projecten die vandaag niet meer opgepakt zouden kunnen worden door een corporatie. ‘De gedachte was: lostrekken zodat de markt het dan overneemt. En dat gebeurt nu: die investeringen deden precies wat de bedoeling was.’ De vrije markt pakt nu zijn rol, projectontwikkelaars vinden hun weg.

Wijkontwikkeling mag niet meer vanuit Den Haag. Corporaties moeten nu slechts vastgoedbeheerders zijn. ‘De rol van ontwikkelaar was klaar inderdaad. Nu geeft Den Haag een rol in duurzaamheid aan de corporaties. Ook interessant en spannend, maar toch vond ik het tijd om te vertrekken.’

Op de fiets

Klarendallers zouden Gerrit Breeman kunnen kennen omdat hij regelmatig op de fiets door de wijk kwam. ‘Dat deed ik vroeger ook hoor, ik had een jeugdvriend op de Landbouwstraat. Maar als directeur zag dat er waarschijnlijk anders uit. Ik fietste inderdaad regelmatig om, om thuis te komen. Je kijkt dan toch anders naar panden; waar moet en kan nog wat? Voor mij was het in het begin een verrassing te ontdekken dat we allemaal voormalige winkelpanden in beheer hadden, dichtgeplakt of veranderd in woonhuizen. Maar die tijd is voorbij en is niet meer mijn verantwoordelijkheid. Ik fiets nu minder door Arnhem.’

Toekomst

Breeman haalt meerdere herinneringen op aan diverse ministers die Klarendal zijn komen bezoeken én de vele aandacht op radio en televisie. ‘Zó veel! Iedereen in het land heeft ondertussen wel van Klarendal gehoord. Klarendal is ook het grootste succes als het gaat om wijkontwikkeling. Dat succes komt vooral door de samenwerking tussen gemeente, bewoners, corporatie én het treffen van ondernemers met een groot maatschappelijk component. Het was een spectaculaire tijd en Klarendal redt zich altijd.’ En de toekomst van Breeman zelf? ‘Ik werk nu als interim directeur drie dagen in Gorinchem. Tot mijn AOW leeftijd wil ik als interim mijn kennis en ervaringen beschikbaar stellen en leuk bezig zijn.’

—-

Dit artikel is begin juli 2018 verschenen in Wijkkrant Klarendal, bezorgd onder 4000 huishoudens.