Als je een paar jaar in Klarendal leeft en je enigszins verdiept in deze mooie roerige wijk met veel geschiedenis, kom je ook de Noppenstraat tegen. Voor de nieuwere bewoners onder ons; die bestaat niet meer. Daar ligt nu de Zuid Peterstraat met veelal nieuwbouw uit de jaren ’80. Er waren eens foto’s uit een archief opgedoken; bewoners waren het er in 1980 duidelijk niet mee eens dat hun huizen plat gingen vanwege stadssanering.

Nou ontmoette ik laatst kunstschilder Denny Jacobs die een boekje over die Noppenstraat aan het schrijven was. Daar wilde ik het mijne van weten, want wat was er dan verder zo bijzonder aan die niet meer bestaande Noppenstraat?

De onderkant

Denny (1945) woont vanaf zijn 17^e in Arnhem en hij was geïnspireerd door een tekst van Ray Davies van de Kinks: “Iedereen zingt over Route 66, maar ik schreef een liedje over een achterafstraatje in Londen; Dead End Street.” Denny: “Inderdaad, er worden allerlei boeken uitgegeven over koffietafelcultuur, park Sonsbeek, Burgermeesterskwartier etcetera. Maar aan de onderkant wordt nooit aandacht besteed.” Denny weet van de Noppenstraat dat het goedkope huisjes waren met oorspronkelijk kunstacademie studenten. Maar dat in de loop der jaren de boel werd overgenomen door voornamelijk hasj dealers. Denny woonde in 1973 op een kamertje boven Café Meyers in de Beekstraat – volgens hem het oorspronkelijke kunstcafé van de stad – waar hij nog steeds vaste klant is (foto). Van daar uit werd de Noppenstraat bezocht om aan hasj te komen. De Noppenstraat blijkt dé bekende plek geweest te zijn voor alle burgers die de hippie stroming volgden in de jaren ’60 en ’70 van de vorige eeuw; een begrip.

Nostalgische waarde

In het boekje staat ergens: “Toen kwamen de Olympische Spelen voor Gehandicapten naar Arnhem en werd met Rijkssubsidie de Nop afgebroken. Einde van een stadshistorische softdrugsteeg.” Alhoewel, coffeeshop de NOP heeft het nog lang volgehouden onderaan de Klarendalseweg. Die had ongetwijfeld zijn wortels in de Noppensteeg zitten. Denny: “Het is eigenlijk geen boekje óver de Noppenstraat; het was de aanleiding om over de cultuur van die jaren herinneringen op te halen. Ik heb heel veel Arnhemmers geïnterviewd die iets van hasj en de artistieke underground van Arnhem hebben meegemaakt. Ik weet zeker dat er nog veel meer over te vertellen is  – sommige mensen die ik tegen kwam wilden ook niet mee doen – en dat er nog veel foto’s in kelders liggen. Maar ja, mensen zijn lui. Noppenstraat als begrip mocht maar even bestaan; het wás wel wat, alhoewel je je dat toen niet realiseerde. Nu heeft het een waardevolle nostalgische waarde. Door dit boekje is er in ieder geval iets vastgehouden.”

Eigen beheer

Denny heeft het boekje in eigen beheer uitgegeven. Met een artikeltje vlak voor de kerst in de Gelderlander en mond op mond reclame, is de oplage van 250 stuks uitverkocht. Mocht je geïnteresseerd zijn: er zijn drie exemplaren aangekocht door de Bibliotheek in de Koningsstraat en bij Café Meyers ligt een inkijkexemplaar.

Deze content is in de wijkrant van Klarendal gepubliceerd